Hoe beleefd iemand met ASS zijn buitenwereld?

Konden we maar binnen kijken en voelen wat ze voelen.
Het zich niet begrepen voelen en de enorme eenzaamheid wordt verteld door degene die doorbreken en uit hun cocon konden ontsnappen.
De zwaarte van de ASS speelt een grote rol. Het zich niet kunnen uiten zoals ze willen, zich soms op een andere planeet voelen, is bij velen het geval.

Ze kunnen de boze, verdrietige of blije reacties van de ander niet plaatsen.
Lichtere vormen van autisme zijn vaak boos over het "overbezorgd'' zijn van de ouders. Ze willen het “zelf doen".

Hoe beleeft de buitenwereld iemand met ASS?

Ook dit is natuurlijk erg persoonlijk.
Er zijn ouders die er helemaal voor gaan en alles weg cijferen voor hun kind. Soms gaan er gezinnen aan kapot, de druk en de voortdurende zorg.
Gezinnen die een balans hebben gevonden, met veel liefde voor hun kind maar ook voor zichzelf. Naast veel verdriet ook veel plezier.
Het zijn meestal ook kinderen waarvan je gewoon moet houden, ze geven ondanks alles, hele kleine signalen af die we dan kunnen koesteren.
De grote vraag blijft: "Wat speelt er in dat koppie".